Informacje ogólne  

Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Bieszczadzkie" został utworzony Zarządzeniem Nr 63 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w dniu 29 listopada 2011 r. na terenie Nadleśnictw Stuposiany, Lutowiska i Cisna na łącznej powierzchni 24 234 ha.

Utworzony w 2011 roku Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Bieszczadzkie" został decyzją Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych w styczniu tego roku powiększony do 69,5 tys. ha. To niemal trzykrotnie więcej niż dotąd zajmował.

Od stycznia tego roku tworzą go w całości nadleśnictwa: Baligród, Cisna, Lutowiska i Stuposiany.

 Na obszarze LKP istnieją rezerwaty przyrody :

„Zakole" - rezerwat o powierzchni 5,25 ha został utworzony w 1970 r., celem zachowania zespołów pierwotnej roślinności torfowiskowej. Położony jest na wysokości ok. 570 m n.p.m. Maksymalna miąższość torfu wynosi ok. 3,35 m. Zbudowany jest z warstw torfu niskiego i przejściowego, natomiast warstwę przejściową budują torfy typu wysokiego. W rezerwacie wyróżniono dwa zbiorowiska roślinne:

 - nieleśne – reprezentowane przez zespół Sphanetum magellanici (mszar wysokotorfowiskowy). Zbiorowisko to charakteryzuje się wysokim udziałem mchów
i torfowców.

 - leśne – reprezentowane przez zespól Vaccinio uliginosi – Pinetum (bór bagienny), wyróżniający się niską bonitacją drzew oraz masowym udziałem gatunków charakterystycznych zespołu: borówki bagiennej oraz bagna zwyczajnego.  Drzewostan buduje świerk pospolity. Jako domieszka występuje brzoza omszona. Warstwa krzewów jest słabo rozwinięta, głównie składa się z kruszyny pospolitej  
i sporadycznie jarzęba pospolitego. W runie dominuje borówka czarna, borówka brusznica i borówka bagienna.

„Olszyna łęgowa w Kalnicy" - rezerwat  o powierzchni 13,69 ha utworzony w 1971 roku. Przedmiotem ochrony w rezerwacie „Olszyna łęgowa w Kalnicy" jest fragment górskiego lasu łęgowego z dużym udziałem olszy czarnej w drzewostanie. Głównym zbiorowiskiem występującym na terenie rezerwatu jest olszyna bagienna Caltho-Alnetum. Przeważają tu gatunki typowe dla siedlisk wilgotnych świeżych związanych z lasami oraz torfowiskami. Rośliny prawnie chronione reprezentuje 13 gatunków, z których 8 podlega ochronie ścisłej. Na szczególną uwagę zasługuje tojad wschodniokarpacki oraz gatunki z rodziny storczykowatych.

„Sine Wiry" - rezerwat o powierzchni 450,49 ha utworzony został w 1987 r. Przedmiotem ochrony rezerwatu jest przełomowa dolina Wetliny z korytem bogatym w liczne formy skalne w postaci progów, płyt ześlizgowych, osuwisko Połoma, jezioro zaporowe, interesujące zespoły roślinne, w tym jaworzyna górska. Dominującym leśnym zbiorowiskiem roślinnym jest zbiorowisko grądu typowego (ok. 31% pow. rezerwatu), buczyny karpackiej (29% pow. rezerwatu), olszyny karpackiej (22% pow. rezerwatu),  oraz kwaśnej buczyny górskiej (13% pow. rezerwatu). Wśród nieleśnych zbiorowisk roślinnych najliczniej reprezentowane są łąki z rzędu Arrhenatheretalia.  Świat roślin na terenie rezerwatu jest bardzo bogaty, występuje tu około 350 gatunków roślin naczyniowych w tym 21 podlegających ochronie ścisłej i 7 ochronie częściowej.

„Krywe" - rezerwat o powierzchni 511,73 ha utworzony został w 1991 roku. Przedmiotem ochrony rezerwatu jest przełomowy fragment doliny Sanu pod pasmem Otrytu z wieloma interesującymi zbiorowiskami roślin oraz stanowiskami rzadkich roślin i zwierząt. Do największych osobliwości należy wąż Eskulapa, gatunek określony jako wymierający. Wąż Eskulapa tworzy na terenie rezerwatu jedną
z nielicznych populacji tego gatunku w Polsce.

„Cisy na Górze Jawor" – pierwszy rezerwat utworzony w polskiej części Bieszczadów Zachodnich w 1935 r. Ochroną objęte jest naturalne stanowisko cisa pospolitego Taxus baccata zlokalizowane na południowych stokach góry Jawor pomiędzy miejscowością Bystre a Jabłonkami.

„Woronikówka" – rezerwat florystyczny powstały w 1989 r. Ochronie podlega naturalne stanowisko cisa pospolitego. Wykształciła się tu również jaworzyna z języcznikiem zwyczajnym Phyllitis scolopendrium. Do rezerwatu prowadzi krótka ścieżka przyrodnicza.

„Gołoborze" – rezerwat przyrody nieożywionej utworzony w 1969 r. Ochroną objęte są najniżej położone w Karpatach rumowiska skalne. Przez rezerwat prowadzi ścieżka przyrodnicza. W niewielkiej odległości znajduje się źródło mineralne oraz pozostałości sztolni. Do rezerwatu można dojechać od strony m. Bystre w kierunku wis Rabe k/Baligrodu.  

LKP „Lasy Bieszczadzkie" położny jest w całości na obszarze Natura 2000 , w obu dyrektywach : Siedliskowej (SOO) i Ptasiej (OSO) .

LKP „Lasy Bieszczadzkie" położony jest również w całości na obszarze Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie" .

LKP jest obszarem funkcjonalnym o znaczeniu ekologicznym, edukacyjnym i społecznym. Celem jego utworzenia jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej oraz ochrona zasobów przyrody w lasach.

LKP „Lasy Bieszczadzkie" położony jest na pograniczu Karpat Zachodnich i Wschodnich. Tereny te posiadają dużą naturalność oraz wysokie walory przyrodnicze i krajobrazowe.

To warto zobaczyć:

1.  Zagrodę żubrów przy potoku Czerwonym. Żubry bytujące w zagrodzie o pow. ok. 7 ha to żubry linii białowiesko-kaukaskiej tzw.  górskiej

2.   Taras widokowy Pichurów  - panorama Bukowego Berda, Krzemienia, Kopy Bukowskiej i Halicza

3.   Filary  mostu  leśnej  kolejki wąskotorowej  (funkcjonującej w latach 1904 – 1936)  na potoku Roztoki

4.   Dwernik – Kamień (1004m) – efektowny widok na bieszczadzkie połoniny

5.   Ruiny cerkwi w Hulskiem – pozostałości po murowanej cerkwi p.w. św. Paraskewy z 1820 r. , dzwonnicy oraz cmentarza

6.   Wodospad Szepit na potoku Hylatym  - najwyższy wodospad w Bieszczadach

7.   Ruiny cerkwi w Krywem – pozostałości po murowanej cerkwi p.w. św. Paraskewii z 1842 r.

8.   Rezerwat „Sine Wiry" – przełom rzeki Wetlinka u stóp góry Połoma z licznymi progami skalnymi i głazami

9.   Pozostałości po cerkwiach i cmentarzach w miejscowościach Jaworzec, Łuh i Zawój

10. Polany widokowe na Dziurkowcu (1188 m) i Płaszy (1163 m) – pasmo graniczne ze Słowacją.

11. Dolina Łopienki -  jedna z najbardziej znanych nieistniejących bieszczadzkich wsi położona na terenie nadleśnictw Baligród i Cisna, u podnóży Łopiennika (1069 m n.p.m.). W miejscu tym zachowała się jedynie cerkiew pod wezwaniem Świętej Męczennicy Paraskewii. Obiekt ten dzięki staraniom Zbigniewa Kaszuby oraz Towarzystwa Karpackiego po długim okresie prac został odrestaurowany i oddany do użytku. Dziś można go zwiedzać, poczuć mistyczną atmosferę tego miejsca, a w pierwszą niedzielę października wziąć udział obrzędach odpustowych. Z Łopienki można wyruszyć wytyczonymi przez Nadleśnictwo Baligród ścieżkami w kierunku przełęczy Hyrcza, a stąd aż na szczyt Korbani (894,2 m n.p.m.), na którym wybudowano wieżę widokową.

12. Korbania (894,2 m n.p.m) – szczyt oraz teren przyległy jest przykładem zarastającej reglowej polany pasterskiej, której dzięki staraniu leśników przywrócono dawny charakter. Wybudowanie drewnianej, trzypoziomowej wieży umożliwiło podziwianie widoku od Zalewu Solińskiego przez pasma Żukowa i Otrytu, aż do połonin. Na nieoczekiwane zmiany pogodowe przygotowany został drewniany schron. Od szczytu wytyczone zostały dwie ścieżki oznaczone na czerwono w kierunku miejscowości Bukowiec oraz ścieżka oznaczona na zielono w kierunku przełęczy Hyrcza do Łopienki.

Członkowie rady LKP "Lasy Bieszczadzkie" na lata 2015-2019:

Leopold Bekier – dyrektor Bieszczadzkiego Parku Narodowego

Marek Andruch – Starosta Bieszczadzki, Starostwo Powiatowe w Ustrzykach Dolnych

Andrzej Olesiuk – Starosta Leski, Starostwo Powiatowe w Lesku

Renata Szczepańska – Wójt Gminy Cisna, Urząd gminy Cisna

Krzysztof Mróz – Wójt Gminy Lutowiska, Urząd Gminy Lutowiska

Krzysztof Gądek – radny, Rada Gminy Lutowiska

Agnieszka Marcela – I Zastępca Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, Regionalny Konserwator Przyrody

Łukasz Piróg – P.O. Dyrektora Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych

Prof. dr hab. Wanda Olech –Dziekan Wydział Nauk o Zwierzętach Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt SGGW W Warszawie

Prof. dr hab. Kajetan Perzanowski – Pracownik naukowy, Stacja badawcza Fauny Karpat, Muzeum i Instytut Zoologii PAN w Ustrzykach Dolnych

Prof. dr hab. Jerzy Szwagrzyk – prof. dr hab. Nauk leśnych w zakresie biologii, ekologii roślin, UR w Krakowie

Dr. Mirosław Welz – Wojewódzki Lekarz Weterynarii

Grzegorz Chudzik –  Członek Grupy Bieszczadzkiej GOPR

 Stanisław Orłowski – Stowarzyszenie Przewodników Turystycznych Karpaty

 Małgorzata Tkacz – nauczyciel, Zespół Szkół w Lutowiskach

 Jacek Szarek – Dyrektor Oddziału Telewizji Polskiej w Rzeszowie

 Paweł Stańko – Stowarzyszenie Bieszczadzkie Trasy Narciarskie

 Filip Zięba – Tatrzański Park Narodowy

Bogdan Pyzocha – Fundacja Bieszczadzka

 Dariusz Anderwald – Leśny Zakład Doświadczalny SGGW

Dr hab. Tomasz Mokrzycki – entomolog, SGGW

Andrzej Ryś – stanowisko ds. Ochrony przyrody i ekosystemów leśnych, N-ctwo Strzałowo,

Bogdan Rzońca – Poseł na Sejm RP

Włodzimierz Podyma – emerytowany Nadleśniczy Nadleśnictwa Stuposiany

Dr inż. Piotr Bilański – Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, wydział leśny

Julia Kubica – Dyrektor Gminnego Centrum Kultury i Ekologii w Cisnej

Dr hab. Wojciech Grodzki –Instytut Badawczy Leśnictwa

Artur Sawicki – główny specjalista, Instytut Badawczy Leśnictwa

Jerzy Antosz – przedsiębiorca branży drzewnej oraz turystycznej

Dariusz Górka – przedsiębiorca branży leśnej

Grzegorz Leśniewski – fotografik przyrody, przyrodnik

Robert Stępień – wójt gminy Baligród

Bogusław Kochanowicz – wójt Gminy Czarna

Danuta Kornaga – dyrektor Gimnazjum w Czarnej

Anna Łysyganicz – dyrektor Szkoły podstawowej w Czarnej

Na pierwszym posiedzeniu Rada wybrała ze swego grona prof. Kajetana Perzanowskiego na przewodniczącego, Jacka Szarka, dyrektora TVP Rzeszów na zastępcę oraz Grzegorza Chudzika z Grupy Bieszczadzkiej GOPR  na sekretarza - osoby te stanowią prezydium rady.

Członkowie RNS LKP „Lasy Bieszczadzkie” – kadencja 2020-2024

1. Marek Andruch – Starosta Bieszczadzki
2. Grzegorz Chudzik – Grupa Bieszczadzka GOPR
3. Bogumił Dąbek – zastępca dyrektora, BULiGL oddział w Przemyślu
4. Prof. Dr hab. Wiesław Fałtynowicz – kierownik, Zakład Botaniki, Wydział Nauk Środowiskowych Uniwersytetu Wrocławskiego
5. Wojciech Gawor – dyrektor ds. programów młodzieżowych i logistyki, PZN
6. Prof. Dr hab. Wojciech Grodzki – kierownik, Zakład Lasów Górskich IBL
7. Bogusław Kochanowicz – wójt Gminy Czarna
8. Danuta Kornaga – dyrektor, Publiczna Szkoła Podstawowa w Czarnej
9. Czesław Lang – były kolarz, wicemistrz olimpijski
10.  Grzegorz Leśniewski – artysta fotograf
11.  Dr hab. Robert Lipelt – wykładowca akademicki, Uczelnia Państwowa im. Jana Grodka w Sanoku
12.  Dr inż. Jan Łukaszewicz – Zakład Hodowli Lasu i Genetyki Drzew Leśnych, IBL
13.  Prof. Dr hab. Inż. Stanisław Małek – kierownik, Katedra Ekologii i Hodowli Lasu, Wydział Leśny UR w Krakowie
14.  Krzysztof Mróz – wójt Gminy Lutowiska
15.  Robert Niemczuk – radny Gminy Cisna
16. Prof. Dr. Hab. Henryk Okarma – Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk w Krakowie
17.  Prof. Dr han. Wanda Olech – Piasecka – dziekan, Wydział Nauk o Zwierzętach, Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt, SGGW w Warszawie
18.  Stanisław Orłowski – przewodnik beskidzki
19.  Jan Podraza – przewodniczący Rady Gminy Czarna
20.  Antoni Pomykała – p.o. zastępcy Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie i Regionalnego Konserwatora Przyrody
21.  Krzysztof Potaczała – redaktor naczelny, Gazeta Bieszczadzka
22.  Dr Ryszard Prędki – dyrektor Bieszczadzkiego Parku Narodowego
23.  Leopold Pstrzoch – Usługi Leśne i Rekreacyjne
24.  Artur Sawicki – główny specjalista, Wydział Informacji Naukowej i Promocji, IBL
25.  Ludwik Sobol – dyrektor, SP nr 1 im. Aleksandra Fredry w Cisnej
26.  Prof. Dr hab. Inż. Jarosław Socha – Katedra Zarządzania Zasobami Leśnymi, Wydział Leśny UR w Krakowie
27.  Jan Stachyrak – organizator plenerów rzeźbiarskich, były dyrektor Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych
28.  Paweł Stańko – Stowarzyszenie Bieszczadzkie Trasy Narciarskie
29.  Robert Stępień – wójt Gminy Baligród
30.  Prof. Dr hab. Inż. Józef Suliński – Wydział Leśny UR w Krakowie,
31.  Renata Szczepańska – wójt Gminy Cisna
32.  Ryszard Szukalski – prezes, PPH „Dankros”
33.  Małgorzata Tkacz – nauczyciel, Zespół Szkół w Lutowiskach

Na pierwszym posiedzeniu Rada wybrała ze swego grona prof. Henryka Okarmę na przewodniczącego,

prof. Wojciecha Grodzkiego z Instytutu Badawczego Leśnictwa na zastępcę

oraz Krzysztofa Potaczałę, redaktora naczelnego Gazety Bieszczadzkiej na sekretarza - osoby te stanowią prezydium rady.